Dat er tegenwoordig vaker geappt en ge-sms’t wordt dan getelefoneerd, weet u al. Maar de belfobie lijkt ook Hollywood in zijn greep te hebben. In de nieuwe thriller Drop wordt een weduwe gechanteerd met berichtjes op haar smartphone. Maar levert een ouderwets telefoongesprek geen betere cinema op?
Telefoonangst is een dingetje, in de eerste plaats buiten de bioscoop. Om de zoveel tijd verschijnt er in binnen- of buitenland wel een stuk over hoe mensen, jongeren in de eerste plaats, niet meer willen bellen, ja, er zelfs bang voor zijn. Al in 2015 voerde de FOD Volksgezondheid van dit land, samen met het blad Joepie, een onderzoek waaruit bleek dat 65 procent van de toenmalige tieners bijna nooit belt. Vijf jaar later stelde de Digimeter van Imec dan weer dan slechts een kwart van de 16- tot 24-jarigen dagelijks telefoneert.
Andere communicatiemethoden, vooral sms’en en chatapplicaties als WhatsApp, dragen de voorkeur weg. “Bij jongeren is bellen de allerlaatste optie, omdat het te ver buiten hun comfortzone ligt”, vertelde Herve Van de Weyer, opleidingshoofd Communicatiemanagement van PXL Hogeschool, eerder in De Morgen.
Waarom Hollywood in therapie moet voor zijn belfobie | De Morgen